Familiebanden zijn de basis voor alles wat je doet!

Het is een cadeautje om met je eigen ontwikkeling bezig te zijn. De patronen die je mee krijgt vanuit je jeugd zijn diepgeworteld. Deze zullen in alles wat je doet steeds weer terugkomen.

Herken je het dat je vaak dezelfde keuzes maakt in het leven, waaraan je je eigenlijk steeds weer irriteert? Je wil dit voortaan anders gaan doen, maar iedere keer overkomt het je weer. Dit zijn die poppetjes die op je schouders zitten. Die jou proberen te vertellen over hoe jij over jezelf denkt. Deze poppetjes komen uit jouw familiesysteem. Een familiesysteem die generaties terug gaat en die je ook niet zomaar aan de kant schuift.

Ook ik ken deze patronen en loop hier af en toe tegenaan. Vaak als ik denk dat het juist heel goed met me gaat, tuin ik er met open ogen in! Het voelt dan zo comfortabel. Je weet niet beter!

Gisteren had ik een mooi gesprek met mijn zus. Zij had een metafoor voorbij horen komen, waarbij ze als marjonettepoppetje door draden alle kanten op werd getrokken en ik een metafoor waarbij je een gezin met zo'n babymobiel zou kunnen vergelijken. Zo'n leuk schattig ding die je boven de box van de baby ziet hangen waarbij allerlei figuren aan draden hangen.

Als 1 draad veranderd, en in ons gezin was dat toen ik naar de vakschool ging. Ik ging het huis uit. Was nét 1 maand 16 jaar. Op dat moment veranderde het familiesysteem in huis. Nooit bij stil gestaan, maar wel enorm waar! Voor mijn zus van 19 veranderde er op dat moment ook enorm veel. Niet lang daarna ging mijn zus een andere plek zoeken om te wonen. "En dan kwam dat niet doordat onze ouders nou zo verschrikkelijk zijn."

Hoe goed ouders ook hun best doen, ook zij komen uit een familiesysteem en ook zij nemen daar onbewuste beslissingen in die door dat systeem nu eenmaal zo lopen.

Voor mijn zus en voor mij was dit wel weer zo'n fijne eyeopener! We zijn meer verbonden, dan we zelf in de gaten hebben.

𝘚𝘺𝘯𝘤𝘩𝘰𝘯𝘪𝘤𝘪𝘵𝘦𝘪𝘵!

Vandaag liep er een stel de winkel in, met de vraag een ring te vervaardigen van een overleden zus. Ik denk dan altijd, hoe bijzonder het is dat precies dit moment is uitgekozen mij iets duidelijk te maken. En deel dus vrolijk mijn inzichten, waarbij ik weet dat mijn gebeurtenis ook van toegevoegde waarde is op de rouwverwerking van deze mevrouw. Ze zit bijna ademloos naar mij te luisteren en ik zie dat het volledig binnenvalt. Ze is er stil van.

Ik laat de Horizonring zien, waarbij het aantal banden kloppen in de oude gezinssituatie van vroeger. Het is duidelijk! Deze ring gaat het worden.

Als je naar de horizon kijkt, lijkt het eindig te zijn, maar daarachter gebeurd er nog van alles.